Życie majora Jaspera Whitlocka (1)

CZĘŚĆ PIERWSZA

            Zabiłem wielu ludzi. I wampirów.

Gdyby nie to, że sam byłem jednym z nich, nazwałbym siebie łowcą.

Z początku lubiłem to robić, ale wraz z biegiem czasu zacząłem się nudzić. Cieszyłem się więc, kiedy Maria powierzyła mi nowe zadanie, które opanowałem do perfekcji. Miałem szkolić grupy nowonarodzonych, by później posyłać je na rzeź. Pociągało mnie to. Zawsze wtedy wraz z moimi stwórczyniami stałem gdzieś, przyglądając się przedstawieniu.

Po spędzonych tak latach, miałem dość. Próbowałem się sprzeciwiać, paru nowym wampirom pozwoliłem nawet uciec. Sam chciałem odejść, o czym poinformowałem Marię. Nie była zachwycona, ale ja nie widziałem problemu.

Odszedłem.

Zabiłem ją.