Przyjaciel

Witajcie, nocne marki!

Ciekawa jestem, czy ktoś z Was również cierpi na bezsenność i zamiast pójść spać jak kulturalny, normalny człowiek, woli przeglądać internety? Postanowiłam spożytkować mój brak senności, wchodząc na bloga i dodając krótką miniaturkę. A, co!

Tym razem raczej w niecodziennych barwach, smutna, dołująca, tragiczna? Musicie sami ją przetrawić. Wiem jedynie, że została zainspirowana piosenką, co nie zdarza mi się raczej często. Jest o Dorcas, o jej mężu oraz o kochanku. Bo, co jak co, ale trójkąty miłosne zawsze wzbudzają większe zainteresowanie i emocje, racja? :)

Z okazji zbliżających się świąt postanowiłam przyśpieszyć z publikacją kolejnych postów, których można się spodziewać co 3/4 dni w zależności od czasu wolnego. Kiedyś wstawianie rozdziałów zajmowało parę sekund, a teraz jakoś znacznie dłużej. Może przez to ględzenie we wstępach? :P

Zamykam więc jadaczkę.

Buziaki i (może) dobranoc!

Przyjaciel
 

Mój przyjacielu, byłeś mi naprawdę bliski,

Mój przyjacielu, wiesz, że byłeś mi jak brat!

To ja ich znalazłem i to ja go zabiłem.

Dorcas Meadowes podobała mi się już od czasów Hogwartu, a dokładnie od połowy szóstego roku. Sam nie wiedziałem, jaki czynnik wywołał to dziwne zauroczenie, ale nie zamierzałem narzekać. Miłość przepełniająca ciało zaliczała się do najlepszych uczuć, które dane mi było przeżyć i którymi postanowiłem się z nią podzielić dopiero po przeszło roku.

Odwzajemniła je.

A ja byłem cholernie szczęśliwy.

Tak bardzo, że klapki przesłoniły mi oczy i nie potrafiłem zauważyć najważniejszego: poza mną kochała również kogoś innego.

Otwarły się w momencie, gdy pewnego dnia wróciłem do domu po pracy. Moja żona bawiła się w pieska, choć to ja powinienem być jej jedynym futrzakiem! Słyszałem ich jęki i krzyki, dźwięk uderzających o siebie ciał, co skłoniło mnie do pozostania. Schowałem się pod drzwiami na korytarzu, nasłuchując i próbując zrozumieć postępowanie Dorcas. Dlaczego mnie zdradziła? Czy nie oddałem jej się zupełnie cały?

Choć tamtego dnia to ona się cała oddawała.

Mojemu przyjacielowi.

Dochodzili długo i głośno. Imię, które Dorcas wyszeptała w trakcie orgazmu, nie należało do mnie, co doszczętnie mną wstrząsnęło. Poczułem złość, gorycz, a później zalążki nienawiści. Chciałem tam wejść, przerwać im, wyrzucić obu na zbity pysk. Zanim jednak udało mi się wykonać pierwszy krok, usłyszałem:

– Rozwiedź się z nim.

– Dobrze wiesz, że nie mogę – odparła Dorcas cicho. Próbowała doprowadzić oddech do normalności. – Kocham go.

– A ja?

– Ciebie też kocham.

Perfidnie przystawiłem ucho do drzwi, żeby lepiej słyszeć.

– Wybierzesz albo ty, albo zrobię to za ciebie. – Ton przyjaciela wskazywał na ostrą złość.

– Daj spokój.

– Kogo wybierasz?! – warknął.

– Prze... Aua, przestań, to boli! Nie wiem, kogo wybieram! Kocham was obu!

Z ciekawości zerknąłem przez dziurkę od klucza. Dostrzegając ich, niemal zamarłem. Leżeli nago na łóżku. Dorcas na dole, a mój przyjaciel zajął górę. Żona zaczęła spazmatycznie oddychać, dlatego zmrużyłem oczy, by lepiej dostrzec. Czyżby znów zaczęli uprawiać seks? Na twarzy przyjaciela pojawił się dziwny uśmieszek, co lekko mnie zaniepokoiło.

– AAA!!!

Słysząc przenikliwy krzyk Dorcas, wpadłem jak burza do sypialni.

– Syriuszu, zostaw ją!

– Witaj, Remusie – odparł ewidentnie zadowolony Łapa. Nawet nie odwrócił głowy, jakby doskonale wiedząc, że stałem na korytarzu.

Dorcas zaczęła wierzgać nogami i rękoma, co wyglądało przerażająco.

Dopiero robiąc krok w przód, dotarła do mnie prawda: Łapa dusił moją żonę.

Powinienem ją uratować, ale wyłącznie stałem i patrzyłem. Pierwszą myślą, która pojawiła się w głowie, było: zdradziła cię, zasłużyła. Próbowałem ją odgonić. Na próżno.

Dorcas wydała ostatni krzyk, by bezwładnie opaść na poduszki.

Łapa zdjął ręce z jej szyi i dopiero wtedy spojrzał mi prosto w oczy. Uśmiechał się szaleńczo.

Wyjąłem różdżkę z kieszeni, którą bez namysłu skierowałem wprost na przyjaciela.

– Avada Kedavra.

Wystarczyły zaledwie dwa słowa, by resztę życia spędzić w Azkabanie.

Żony nie dałem, żonę wziąłeś sobie sam

Cytaty pochodzą z piosenki Krzysztofa Krawczyka - Mój przyjacielu